Wnuczęta tego dnia pięknie wyglądały, i do części artystycznej dobrze się przygotowały. Rozpoczęliśmy przedstawieniem „Kiedy babcia była mała”. Wesołe scenki, jak to w przedszkolu dziadka spotkała bardzo rozweseliły naszych gości. Bukiet kwiatów jej przynosił, a w nim serce gorące. Marsz Mendelssona zagrano, babcia z dziadkiem ślub wzięła i imprezka się zaczęła.

Przedszkolaki wiersze recytowały, pięknie piosenkę zaśpiewały. Refren „Kochamy was, kochamy całym sercem, I radości chcemy dać wam jak najwięcej. Nasze buzie uśmiechnięte, Dziś życzenia ślą przepiękne,  Żyj babuniu, żyj dziadziuniu latek sto” przekazał wszystko to, co dzieci maja w swoich szczerych serduszkach. Wiersze z głębi serca płynące, w zadumę wprawiły, a u nie których to i łezkę w oku zakręciły.

„ Dziadziusiu kochany i babciu kochana!

Bądźcie uśmiechnięci od samego rana.

Niech dla Was kwitną wszystkie kwiaty na ziemi.

Niech dla was zawsze słoneczko się mieni.

Niech zdrowie przez cały rok z Wami będzie.

I mnóstwo miłości zawsze i wszędzie.”

Do tych życzeń przyłączyła się Pani Dyrektor naszego przedszkola, dodając od siebie: „oby ta radość, jaka bije od państwa wnucząt, udzielała się każdemu z nas,życzę dużo zdrowia i uśmiechu każdego dnia”.

Świąteczny czas jeszcze trwa, a więc zaśpiewaliśmy kolędy prawosławne, po nich gromkie Sto lat i Mnogaje lieta. Wspólnie zatańczyliśmy przy piosence „ Nie liczę godzin i lat” A.Rybińskiego, a następnie wnuczęta wręczyły prezenty swoim kochanym babciom i dziadkom. Dla wszystkich był przygotowany poczęstunek, za który dziękujemy rodzicom naszych przedszkolaków.

Zamieszczam refren, tekst do refleksji..........

„|Nie liczę godzin i lat, to życie mija nie ja
Bliżej gwiazd, bliżej dna jestem wciąż taki sam
Wciąż ten sam
Nie liczę godzin i lat, to życie mija nie ja
Z kilku dni w morzu dat własny swój znaczę ślad
Własny ślad...”

Agnieszka Panasiuk-Kaczoch