W listopadzie odbyły się drugie zajęcia w ramach innowacji pedagogicznej „Wesoła logopedia 3 – 4 – latka”. Tym razem dzieci z grupy Wiewiórek i Sówek odwiedził Miś Loguś, który zachęcał do wspólnych zabaw. Zaproszenie na zajęcia w grupie Sówek przyjęła również Pani Dyrektor Dorota Ewelina Durzyńska, co dodatkowo zmotywowało przedszkolaki do zaangażowania się we wspólne ćwiczenia logopedyczne.

Miś to nieodłączny towarzysz wielu dziecięcych zabaw więc i tym razem zadbał o interesującą aktywność. Loguś zachęcał najmłodszych do naśladowania min ze zdjęć, które wcześniej zrobił u fotografa. Razem z dziećmi wybrał się też na spacer, podczas którego wszyscy poruszali się w rytmie wygrywanym na Loguś - bębenku, a gdy zapadała cisza trzeba było schować się do gawry. Przedszkolaki doskonaliły prawidłowe oddychanie, siłę i kierunek własnego wydechu zdmuchując mały obrazek misia z ręki a chwilę potem zabrały pluszaki na huśtawkę na własnym brzuchu. Starsze dzieci z grupy Wiewiórek opatrzyły rany misia przyklejając samogłoskowe plasterki i co zasługuje na uwagę, część z nich nie miała problemu z rozpoznaniem i nazwaniem liter A, E, O, U, I, Y. Przedszkolaki miały również okazję ćwiczyć orientację przestrzenną i rozumienie prostych poleceń poprzez umieszczanie misia w odpowiednim miejscu względem krzesła np. na krześle, pod krzesłem, obok krzesła, nad krzesłem, za krzesłem itp.

Czy to dzięki zabawie z Misiem Logusiem zajęcia były pełne wesołych wyzwań, zwiększonej aktywności oraz wyjątkowego zaangażowania przedszkolaków? Może warto podjąć to wyzwanie jeszcze raz...

Materiały dla rodziców

Kilka słów o jedzeniu, połykaniu i pionizowaniu języka.

Tylko pozornie nie związana z rozwojem mówienia jest umiejętność prawidłowego jedzenia. Dziecko, które ma kłopoty z jedzeniem, źle gryzie, żuje, było karmione potrawami miksowanymi, nie posługuje się samodzielnie łyżeczką, wymaga pomocy w karmieniu, jest w sytuacji wyróżniającej (a raczej odróżniającej) je na tle dzieci samodzielnych. Zdrowy trzylatek sprawnie gryzie, żuje, połyka pokarmy stałe i płynne, samodzielnie posługuje się łyżką, pije z kubka (i nie chodzi tu o kubek „niekapek”). Po wyrżnięciu się większości zębów mlecznych, około 3 roku życia, język nie powinien opuszczać jamy ustnej. Język zalegający lub wsuwany ciągle między zęby uniemożliwia dziecku prawidłowe połykanie śliny i pokarmów.

Język, który nie unosi się do podniebienia, spowoduje przetrwanie infantylnego tj. niemowlęcego typu połykania. Brak pionizacji języka może być cechą dziedziczną, częściej jednak działają tu przeszkody mechaniczne, które spychają język w dół. Najczęściej jest to spowodowane ssaniem palca, zbyt długim używaniem smoczków i  karmieniem butelką, utrwalone oddychanie ustami związane różnymi przyczynami. Trudności w pionizacji języka mogą być również spowodowane ze skróconym wędzidełkiem podjęzykowym, co może powodować również w niemowlęctwie nieprawidłowe ssanie, a następnie m.in. zaburzenia połykania i żucia, wady wymowy i zgryzu.

Normalną pozycją spoczynkową języka jest opieranie czubka języka o podniebienie, a niezbędną do prawidłowego mówienia pionizowanie języka, czyli wykonywanie ruchów językiem w płaszczyźnie pionowej tzn. unoszenie go do góry. Trudności w pionizacji języka objawiają się najczęściej początkowo deformacją i zniekształcaniem wymowy głosek: t, d, n, l, s, z, c, dz, a w następnie również głosek: sz, ż, cz, dż, r.

Propozycje „misiowych” zabaw z dzieckiem w domu

1.              Bajka logopedyczna o misiu

pomoce: lustro

opis zabawy: rodzic czyta bajkę i wspólnie z dzieckiem wykonuje przed lustrem ćwiczenia

Miś budzi się i szeroko ziewa (naśladujemy ziewanie). Od rana bardzo burczy mu w brzuchu (wibrujemy wargami), więc wybiera się na poszukiwanie miodu. Rozgląda się na prawo i lewo (język przesuwamy od prawego do lewego kącika ust). Miś próbuje wywęszyć miód (wdech nosem, wydech ustami). Wyczuł gdzie on jest i biegnie do dziupli dzikich pszczół (unosimy język do górnych i opuszczamy do dolnych zębów). Ślinka aż leci mu z pyszczka (mlaskamy). Włożył łapę do dziupli z miodem i oblizuje ją (naśladujemy oblizywanie). Ubrudził sobie pyszczek (oblizujemy wargi) i zęby (myjemy językiem zęby). Miś jest najedzony, mruczy z zadowolenia (mmm….) i zasypia (naśladujemy chrapanie).

2.              Zabawa z misiem

pomoce: dwa pluszowe misie, dwa kubeczki, dwa łóżeczka/pudełko np. po butach, dwa kocyki/chustki

opis zabawy:

1 wersja: rodzic mówi rymowankę i pokazuje określone gesty z wykorzystaniem pluszowego misia, a dziecko samo lub z pomocą dorosłego trzyma misia i naśladuje określone ruchy. Stopniowo zmniejszamy nasze podpowiedzi ruchowe. Zachęcamy również dziecko do wspólnego mówienia rymowanki i samodzielnego wykonywania gestów.

2 wersja: rodzic i dziecko zamieniają się w misie, mówią rymowankę i wykonują określone ruchy

Ola (tu imię dziecka) tutaj misia ma
Misio skacze HOPSA SA (misio skacze góra dół)
Tańczy wkoło TRA LA LA (kręcimy misiem w kółeczko)
Macha rączką PA PA PA (misio rusza łapką)
Misio płacze U U U (miś zasłania łapkami oczy)
Chyba mleczka damy mu (dajemy misiowi pić kubeczkiem)
MNIAM MNIAM MNIAM
Pełny brzuszek będzie miał (dotykamy, gładzimy brzuszek misia)
Teraz misio chce już spać
Do łóżeczka go tu kładź (wkładamy misia do łóżeczka/pudełka)
Cicho CII misio śpi
LULI LULI A A A
Ciepły kocyk tutaj ma (nakrywamy misia kocykiem)

Wesołej zabawy

Elżbieta Wołkowycka

zdjęcia: Iwona Gierasimiuk i Jolanta Wołkowycka

Opis galerii zdjęć:

Zdjęcia przedstawiają dzieci z grupy Wiewiórek i Sówek podczas różnorodnych zajęć logopedycznych z udziałem Pani Dyrektor oraz wykorzystaniem misia Logusia.