POMPIKOWE DOMOWE PRZEDSZKOLE

Temat: Niby tacy sami, a jednak inni

Witajcie, Żuberki!

Oto propozycje zadań oraz zabaw, które możecie wykorzystać w nadchodzącym, czerwcowym już tygodniu:

1.       Posłuchajcie piosenki pt.: „Dziwni goście”(muz. i sł. K. Gowik) link https://www.youtube.com/watch?v=Mq5LVKj8pXQ

·       O czym jest mowa w piosence?

·       Co to są emocje?

·       O jakich uczuciach jest mowa w piosence?

·       Jakie emocje czasem nas „odwiedzają”?

2.       Posłuchajcie opowiadania A. Widzowskiej pt.: „Piłka dla wszystkich”

Niepełnosprawny Franek z grupy Ady często śnił o tym, że gra w piłkę nożną. W snach nie siedział na wózku inwalidzkim, tylko biegał po boisku najszybciej z całej drużyny i strzelał najwięcej goli. – Brawo, Franek! – krzyczeli kibice. – To najlepszy zawodnik! – rozlegały się głosy. Jednak gdy szczęśliwy i dumny Franek otwierał oczy, od razu uświadamiał sobie, że to był tylko sen, a on nigdy nie zostanie piłkarzem. Patrzył na swoje nogi, którymi nie mógł poruszać, i robiło mu się wtedy bardzo smutno. Ada przyjaźniła się z Frankiem i bardzo lubiła się z nim bawić. Pewnego dnia zauważyła, że chłopiec jest wyjątkowo radosny. Miał roześmiane oczy i wesoło pomachał do niej, gdy tylko pojawiła się w sali. Dziewczynka była ogromnie ciekawa, co jest tego przyczyną. Może dostał długo oczekiwany bilet do teatru? A może spełniło się jego marzenie o jeździe na koniu? – Cześć! Nie uwierzysz, co się stało! – powiedział Franek, gdy Ada usiadła przy nim na dywanie. – Opowiedz. – W sobotę pojechałem z moim starszym kuzynem na mecz piłki nożnej. Grały drużyny z dwóch różnych szkół. Byłem bardzo blisko i mogłem obserwować każdy ruch zawodników! – To świetnie. Ja nie przepadam za oglądaniem meczu, ale cieszę się, że ci się podobało – odpowiedziała Ada. – Mój kuzyn podwiózł mnie do ławki, na której siedzieli zawodnicy rezerwowi. I całe szczęście, bo bramkarz skręcił nogę w kostce i trzeba go było zastąpić. Wyobraź sobie, że nagle ktoś kopnął piłkę, a ja ją złapałem! – Ojej! Zostałeś bramkarzem? – Nie. Po prostu piłka wypadła poza boisko i leciała prosto na mnie. Chwyciłem ją i rzuciłem z powrotem jednemu z napastników. – Brawo! – A wtedy on na mnie nakrzyczał… – Jak to nakrzyczał? Powinien ci podziękować – zdziwiła się Ada. – Niestety, nie. Powiedział, żebym się stamtąd wynosił, bo tylko przeszkadzam. A jego koledzy się śmiali i słyszałem, jak mówią o mnie „krasnal na wózku”. – Prawdziwi sportowcy się tak nie zachowują! – zezłościła się Ada. – Jeden z nich zaczął pokracznie chodzić i wskazywał na mnie palcem, a potem wszyscy śmiali się z moich butów. Chciałbym chodzić, nawet taki wykrzywiony, a ja przecież nie mogę chodzić wcale… Pomyślałem, że piłka jest nie dla mnie. – Myślałam, że opowiesz mi o czymś wesołym. Jak cię zobaczyłam, wyglądałeś na szczęśliwego, a ta historia jest smutna – stwierdziła Ada. – Bo jeszcze wszystkiego ci nie opowiedziałem! – uśmiechnął się Franek. – Potem wydarzyło się coś wspaniałego! Ada była bardzo ciekawa, a Franek opowiadał dalej: – Mój kuzyn bardzo się zdenerwował i zdecydował, że zabierze mnie z tego boiska, chociaż mecz rozgrywał się dalej. Kiedy odjeżdżałem, usłyszałem dźwięk gwizdka. Kapitan drużyny przerwał mecz i zwołał wszystkich zawodników. Nie słyszałem, co do nich mówił, ale po chwili dogonił nas, a za nim przybiegła reszta drużyny. Powiedział do mnie tak: „Jako kapitan Niebie- 104 skich chciałem cię przeprosić za zachowanie moich kolegów. Oni zresztą zrobią to sami”. I wtedy każdy z piłkarzy podszedł do mnie i podał mi rękę. Widziałem, że było im wstyd. Zapytali, jak mam na imię i co mi właściwie dolega. – To dobrze, bo już chciałam się wybrać z Olkiem na to boisko i im dokopać! – powiedziała stanowczo Ada. – Chciałaś ich zbić? – spytał zaskoczony Franek. – Nie, dokopać im kilka goli. Jak się zdenerwuję, to potrafię kopnąć tak mocno jak stąd do Krakowa! – To szkoda, że cię tam nie było – zaśmiał się chłopiec. Franek opowiedział Adzie ciąg dalszy tej historii. Zawodnicy dowiedzieli się, że chłopiec doskonale zna zasady gry w piłkę nożną, bo razem z tatą ogląda każdy ważny mecz. Zaproponowali Frankowi, żeby został sędzią, dali mu gwizdek i posadzili na honorowym miejscu, z którego miał świetny widok na całe boisko. Od tej chwili chłopiec bacznie obserwował grę, dawał sygnały zawodnikom, a nawet zadecydował o jednym rzucie karnym. Okazało się, że jest bardzo dobrym i uważnym sędzią i nikt nie powiedział o nim „sędzia kalosz”, czyli taki, który się nie zna na grze i ciągle się myli. – I wiesz, co mi powiedzieli na pożegnanie? – zakończył opowieść Franek. – Powiedzieli, że skoro mam niesprawne nogi i nie mogę grać w piłkę nożną, to przecież mam sprawne ręce i mogę grać w koszykówkę. Mój tata dowiedział się, kto prowadzi drużynę koszykarską dla zawodników na wózkach, i od jutra zaczynam treningi. A ja myślałem, że piłka jest nie dla mnie. – Piłka jest dla wszystkich! – powiedziała Ada. – Zobaczysz, kiedyś przyjdę na mecz koszykówki. Ty będziesz najlepszym koszykarzem, a ja będę piszczała najgłośniej ze wszystkich kibiców.

·       Co się śniło Frankowi?

·       O czym opowiadał Adzie?

·       Jak zachowywali się chłopcy?

·       Co zrobił ich kapitan?

·       Kim został Franek na meczu?

·       Co powiedzieli chłopcy Frankowi na pożegnanie?

·       Co będzie ćwiczył Franek?

·       Jak oceniacie zachowanie chłopców?

·       Czym jest tolerancja?

·       https://www.youtube.com/watch?v=P5FFbkUc3Ew

·       https://www.youtube.com/watch?v=XAINfR3l16I

 Urodziny Maćka czyli krótka historia o tolerancji https://www.youtube.com/watch?v=DL1Au8gOs9M

3.       Obejrzyjcie w internecie zdjęcia dzieci z różnych kontynentów. Jaki kolor skóry mają te dzieci? Jakiego kształtu mają oczy? Jak wyglądają ich włosy, ubrania? Czy wyglądają podobnie? Co je różni?

4.       Praca plastyczna: „Dzieci z całego świata”: narysujcie lub namalujcie wybrane przez siebie kraje (kontynenty) i dzieci, które w nich mieszkają. Możecie też narysować wielkie koło i dzieci z innych kontynentów, trzymające się za ręce.

5.       Zabawa pantomimiczna: „Emocje” – dziecko wyraża pomyślane przez siebie uczucia, np. strach, stara się je jak najlepiej wyrazić, bez użycia słów, oczywiście – mama i tata odgadują emocje.

6.       Zabawa przy piosence: „Wszystkie dzieci nasze są M. Jeżowskiej https://www.youtube.com/watch?v=d_vuxQ-9iVQ

7.       Czytanie prostych zdań – mama lub tata układają proste zdania, dziecko samodzielnie stara się jeprzeczytać, np.: To dom Ady i Olka.

A teraz odwrotnieJ- dziecko stara się napisać  proste zdanie, mama lub tata czytają.

8.       Ćwiczenia w porównywaniu masy przedmiotów: jeśli macie w domu wagę szalkową wykorzystajcie ją do porównywania, który z wybranych przez was przedmiotów jest lżejszy, a który cięższy.

 https://www.youtube.com/watch?v=TzVrlCYfMrA

 Możecie też porównać wagę przedmiotów za pomocą dłoni lub np.przy wykorzystaniu miski z wodą – przedmiot, który opadnie na dno jest cięższy niż ten, który utrzyma się na powierzchni wody.

9.       Zabawa: „Miny i minki” – weźcie lusterko i pobawcie się w strojenie min wyrażających: zdziwienie, żal, rozpacz, radość, gniew, smutek, tęsknotę.

10.  Słuchanie piosenki pt.: „Hymn dzieci”(sł. i muz. J. Kucharczyk). Spróbujcie nauczyć się na pamięć przynajmniejjednej zwrotki i refrenu piosenki

https://www.facebook.com/353908744978851/videos/292185678841061

Hymn dzieci - piosenka (sł. i muz. J. Kucharczyk)

I. Masz skórę czarną, żółtą albo białą,
czy mieszkasz w Polsce, czy też w innym kraju,
to jesteś dzieckiem, tak jak ja,
i chcesz tak żyć, jak chcę żyć ja.

Ref.: Każde dziecko na świecie chce bezpiecznie żyć,
każde dziecko na świecie chce szczęśliwe być.
Chce mieć dobrych rodziców i dom chce własny mieć,
dobrze uczyć się, pięknie bawić się,
przecież tak mało chce!

II. Niech żadne dziecko już nie będzie głodne,
niech widzi tylko sprawiedliwość, dobro.
Więc wszyscy w zgodzie muszą żyć,
na świecie pokój musi być.

Ref.: Każde dziecko…

III. Niech tu, na Ziemi, słońce zawsze świeci
i niech szczęśliwe będą wszystkie dzieci.
Bo przecież pięknie można żyć,
śnić tylko najpiękniejsze sny.

Ref.: Każde dziecko…

11.  „Wakacyjny obrazek dla przyjaciela” – praca plastyczna z wykorzystaniem surowców wtórnych. Pomyślcie, co chcielibyście narysować, namalować lub wylepić na takim obrazku, aby stał się pamiątką dla waszego przyjaciela z przedszkola? JJakich materiałów ekologicznych możecie użyć do wykonania takiej pracy? Na pewno macie już w głowach tysiąc pomysłów!

12.  Zumba dla dzieci - trenujemy przy piosence SHAKIRY

https://www.youtube.com/watch?v=TI-Thsr9VFA

13.  Zabawa ruchowa „Witamy się różnymi częściami ciała”: Noski, noski! Dłonie, dłonie! A teraz witamy się stopami! Iiiiiiikolanamiiii! Plecki, plecki! Brzuszki, brzuszki! Łokcie, łokcie! Super!!!

14.  Piosenka dziecięca "Głowa ramiona kolana pięty"

https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

Pozdrawiamy Was serdecznie!

Halina Pawluczuk, Anna Hałaburda, Anetta Trusiewicz – Kolinko